વાર્તા :- અસલી નકલીની પરખ

દિલ્લી માં સમ્રાટ અકબરનો દરબાર ભરાયેલો હતો. દરબારમા બધાં બુદ્ધિશાળી દરબારીઓ બિરાજમાન હતા. છતાં સમ્રાટ ને એમ થયુ કે બધાં ની પરીક્ષા લેવી જોઇએ એમણે એક સરખાં બે ફૂલ મંગાવ્યા. એક સાચું એક બનાવટી બેય ફૂલ એકદમ સરખા હતા દૂર થી જોતા તો એમજ લાગે કે બેય એક સરખા જ છે પણ એમાં એક બનાવટી નેએક ફૂલ અસલ હતુ. બધાં  દરબારીઆગળ શરત મૂકવા માં આવી કે ફૂલનો સ્પર્શ કર્યા વિના દૂરથી ઓળખી બતાવો કે આમાં અસલ ફૂલ ક્યું છે. આફૂલ ને ઓળખવાની પરીક્ષા તો અઘરી ભાઈ, બધા દરબારીઓતો મૂંઝવણ માં મુકાઈ ગયા કે ફૂલ ને અડક્યા વિના કે સુંઘ્યા વિના કેમ ખબર પડે કે આમાંથી અસલી ફૂલ ક્યું છે ને નકલી ફૂલ ક્યું છે ? આમા તો બધાં દરબારી ચૂપ થઈ ગયા. બધાં દરબારી ની નજર બીરબલ ઉપર હતી કે બિરબલ આમા થી કૈક માર્ગ બતાવશે. અકબરે પણ બિરબલ સામે જોયું કે બિરબાલ શુ યુક્તિ લગાવે છે, બીરબલે તો થોડી વાર વિચારી ને એક મસ્ત યુકિત કરી તેણે સિપાહી ઓનેહુકમ કર્યો કે- મધમાખી પકડીને લાવો બધાં વીચાર મા પડી ગયાકે મધમાખીનુ વળી અહીંશુ કામ હશે પણઆતો બિરબલ હશે કૈક યુંક્તિ,  પછી તો મધમાખી ઓ લઇ ને સિપાહી આવ્યા. બધાં દરબારી તો ડરી ગયા કે આ મધમાખી કરડી જાશે તો વળી વૈદ પાસે જવું પડશે. પણ આવું કઇ બન્યું નહીં. મધમાખી ના જુંડ ને એક પછી એક બેય ફૂલો પાસે લઇ જવામાં આવ્યું. જે અસલી ફૂલ હતુ તેમાં મધમાખીઓ બેસી ગઈ. અને નકલી ફૂલ હતુ તેની સામે મધમાખી ફરકી પણ નહીં. તો નક્કી થઇ ગયું કે અસલી ફૂલ ક્યું છે. જે ફૂલ પર મધમાખી બેઠી એ જ અસલી ફૂલ હતુ. બીરબલે તો ફૂલો ને અડક્યા વિના ને સુંઘ્યાં વિના બતાવી દીધું કે અસલી ફૂલ ક્યું છે એમ, બાદશાહે તો બીરબલને શાબાશી આપી ન ઈનામ પણ આપ્યું ને ભરી સભામાં બિરબલ ના વખાણ પણ કર્યા. અંતે એટલો બોધ આ વારતા ઊપર થી મળે છે કે મધમાખી જેવાં જીવને પણ અસલી અને નકલી નો ફરક ખબર હોય છે અને આપણે માણસ થઇ ને અસલી નકલી નો ફરક લગાવી શકતા નથી. તો તમે અસલી વસ્તુ ને અપનાવો ને નકલી વસ્તુ ને દુર રાખો