રાત આખી કણસતો પીડાય છે દરીઓ
આંગળીના ટેરવે થી કોળાય છે દરિયો
આ કિનારે, તે કિનારે ઘુમરાતો એ
આગ જેવો નાભિમાં ઠલવાય છે દરિયો
લાગણીના ફાગ ખેલે ઓટ ને ભરતી
આંખના ખૂણે પછી ડોકાય છે દરિયો
ફૂલ શરમ લજામણીને જિંદગી આખી
વાદળિયા આભમાં ચોળાય છે દરિયો
કોઈ પુરાના કિલ્લા પર કોતરાયેલી
નાયિકાના ગાલ પર ઢોળાય છે દરિયો
આજ ''તથ્ય'' કારણ ખરું કહેવું પડશે
ખંજર જેવો માથા પે તોળાય છે દરિયો
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, અતુલ બગડા