Atul from

Monday, 19 November 2012

શું શક્ય છે .
ના શક્ય નથી ?
વાત માં કઈક તો તથ્ય છે

કવિ દરરોજ બારી માંથી
ઉગતા ને આથમતા સુરજ સામે જોઈ રહે
ને વળી વિચારે
શું શક્ય છે ?
ડૂબવું-ઉગવું-આથમવું

ઘરના નળિયા માંથી ચળાઈ આવતો અજવાશ
પકડવા મથતો !!!!
ફક્ત મુઠ્ઠીમાં બંધ છે હસ્તરેખાઓ
શું અજવાશ ખોળવો શક્ય છે ?
વાત માં કઈક તો તથ્ય છે

તમે હમેશા રસ્તા પર
માથું ખંજવાળતો
ઊચો-નીચો થતો
મુક્કા ઉછાળતો
વાળ પીખતો
ખુદ પર ગુસ્સો કરતો
કે રડતો, પાગલ માણસ જોયો હશે
કવિ આવું નથી કરતો આટલોજ ફરક છે

ક્યારેક
ઘટનાની ભૂતાવળો માં હિજરાતો
ખલાસી
મધ્ય-દરીયે ચકચૂર થઇ જાય,
ને તે
અથડાતું-કુટાતું વહાણ ડૂબશે ?
ઊભરશે ?

શું શક્ય છે ?
વાત માં કઈક તો ' તથ્ય ' છે.

------------- અતુલ બગડા '' તથ્ય ''

મારા કાગળ ઉપર

                                               લખું છું હું પ્યારું નામ વાદળ ઉપર
                                             કહે તું તો ચીતરું ગઝલ ઝાકળ ઉપર

                                            ગુલાબી બાગ પર ખીલશે કવિત પણ
                                              તમારી મુસ્કાન હોય તો ફાગણ ઉપર

                                               હતી તારા વાળની લટ વર્ષા સમી
                                               ચિત્રો દોર્યા'તા કદીક કાજળ ઉપર

                                              નિષ્ઠુર બની તો સજા પણ સહી લેશું
                                               વિતાવી દેશું જીવતર આ રણ ઉપર

                                               ધુમાડા ઉઠતા રહ્યા મૃગજળ માફક
                                                બળેલા સ્વપ્ન મહેલ પાપણ ઉપર

                                              થશે જો એકાદ વરસાદ એ કબરમાં
                                              રહેશે શાંતિ જરાક ખાંપણ ઉપર

                                               અમારી કૈ વેદના 'તથ્ય' રજુ કરવી
                                               કદાચ ઉગે આંસુ મારા કાગળ ઉપર

                                                                              ---------- અતુલ બગડા '' તથ્ય ''

દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે

                                                    દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે 
                                                    પ્રખર ધીખતો ફણગાવે છે
 
                                            વિખી-ચુંથીને ઉભા શઢને 
                                                                 આમ-તેમ કઈ ફંગોળે 
                                            પથ્થર છાતી બેસારી દે 
                                                            એવો ચડ્યો કઈ હિલ્લોળે

                                                     વાવડો જીવતર ફફડાવે છે
                                                      દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે 

                                             હલેસાનું જીવન બિચારું 
                                                                 ખાપવામાં વીતી ગયું 
                                            ખલાસીનું જીવન બનીને 
                                                                  કાફલામાં વીતી ગયું

                                                     હાલક-છાલક વલખાવે છે 
                                                     દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે

                                           ઘૂઘવાટાના મોજા ભયંકર 
                                                            સાંઢ બની જઈ ફુન્ગારે
                                           લાકડયાળી છત પે બળતો 
                                                            સુરજ બની જઈ અંગારે

                                                        ફીણ-ફીણ જન્માવે છે 
                                                        દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે

                                             નેજવું કરી જોતા ઉભા 
                                                            ફાગણ ભૂખ્યા મરજીવા 
                                             કિનારાની વાટે ઝૂરતા 
                                                             ખાંપણ બાંધ્યા કેસરિયા

                                                          માથું ખડક સાથે ભટકાવે છે 
                                                          દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે
 
                                           મૌત ઝઝૂમ્યા ઝડબામાંથી 
                                                                 બચવું કેમ કહી દો ?
                                           મધ્યે ડૂબ્યા જીવતર માં 
                                                                 તરવું કેમ કહી દો ?

                                                          ભીતર કોઈક તો  જગાડે છે 
                                                          દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે

                                            સ્વયં ખોજનો વખત થયો 
                                                             ત્યાં  ગ્રહણ થયાના એંધાણ 
                                            આયખાની આ ખેપ લઈને 
                                                            ક્યારે પહોચે મારા વહાણ

                                                        આ પાર-તે પાર વચગાળે છે 
                                                        દરિયો સાલ્લો તડપાવે છે



                                                                                  ----- અતુલ બગડા  '' તથ્ય ''

------------ ટશર ફૂટ્યાનું ગીત ------------

------------ ટશર ફૂટ્યાનું ગીત ------------


ગુલાબી આ નવ યૌવનમાં ઢોલ ઢબૂકતા લાગ્યા
લાગણીઓ ના ઝુંડ માથે આભ લેતા ચાલ્યા

બંધ આખ્યું માં વલખા મારતું કેસુડાં નું ટોળું

કુંપળ કાયમ નવતર રૂપે ઊંડાણે જઈ ખોળું

અજવાળાના દીવા લઈ ને ઇચ્છાઓમાં જાગ્યા
ગુલાબી આ નવ યૌવનમાં ઢોલ ઢબૂકતા લાગ્યા


સ્નેહ મુશળધાર વરસતો નયનુંના ઉપવનમાં
ટશર ફૂટ્યાની વાત ફેલાણી ઝાડ-પાન પવનમાં

પલકારાના બંધ બારણે સાગર ઘૂઘવતા જામ્યા
ગુલાબી આ નવ યૌવનમાં ઢોલ ઢબૂકતા લાગ્યા

રાત-રાણીની સુગંધ ફોરતી કેસરિયા નગરમાં
નિશાનીઓ પણ ફૂલ સરીખી ઉગી રહી ચમનમાં

ઝાકળ ભીની ધરતી પર મસ્ત મજાના માલ્યા
ગુલાબી આ નવ યૌવનમાં ઢોલ ઢબૂકતા લાગ્યા

ભીતરમાં કોઈ જાગતું, માથે ચોકી ફેરો કરતુ
સખી-સખી નામ પોકારી બેબાકળું થઇ મરતું

રુદિયાના ધબકાર સાથે બંસી સુર ને પામ્યા
ગુલાબી આ નવ યૌવનમાં ઢોલ ઢબૂકતા લાગ્યા

---------- અતુલ બગડા '' તથ્ય ''